Kąkol na grządce Proboszcza .

To jasne ,  pszenica . To ciemne , kąkol .  Wczoraj , dwudziestego lipca 2014 roku , Proboszcz był uprzejmy wygłosić kazanie , czyli komentarz do czytań ! Obudziłem się i zacząłem słuchać.  Niczego  nowego .  Pozornie . Przypowieść , jak każdą , znałem od dziecka . Ale interpretacja zaskoczyła mnie , przygnębiła . Nasz pasterz , unikając tym razem cytatów z jakichś dziwnych powieści , poematów , filmów , odezwał się własnym głosem .Oznajmił , że mamy sobie dać luz / wolność /  , że , zgodnie z tą Przypowieścią , każde  zmaterializowanie zła , powinniśmy przemilczeć . Przypowieść   mówi bowiem wyraźnie , że Aniołowie zbiorą i w ogień nieugaszony wrzucą " . A przewodnik stada naszego , parafialnego ,  namawiał nas : " spokojnie , powolutku , Pan Jezus to załatwi ". Proboszczu  przedsiębiorczy , inwestycyjnie skuteczny , kreatywny  . Żadnych akcji antyaborcyjnych , żadnych protestów invitrialnych , żadnych pikiet przed siedliskami  " sztuki " , które poniżają w ohydny sposób Naszego Pana Jezusa ?  To co , ten kąkol , to inne dobro ?  To mamy siedzieć skuleni , rozmodleni i czekać na wyszlifowany sierp , młot , półksiężyc ?   A co z hasłem : " bądźcie zimni , albo gorący ?  " . Księże drogi  , czekamy na Minarety ?  Przyznaję , nigdy tej przypowieści nie rozumiałem , jak zresztą , ze względu na mały mój rozumek , wielu , wielu innych . Ale oficjalnie ambonalne nawoływanie do " przeczekania i cierpliwości , bo ..." .To gdzie jest nasza rola zakwasu , małej trzódki , zaczynu prawdy ?                                                                                     

Dodaj napis